Kedim Dali

PitaPata Cat tickers

19 Ağustos 2010 Perşembe

31.haftam,


Uzun zamandır yazmadığımı fark ettim, ve bu sıcak günde hazır hamileliğim de bitmeden bir yazı daha yazayım dedim. Hem de bu sıcak günde! İkili test, amniosentez sonrasında bebeğimizin down sendromu riski olmadığı öğrendiğimiz için gerçekten çok mutlu olduk. Allah tüm bebeklere ve ailelerine sağlık versin.



Şimdi ise doğum yaklaştı ve biraz heyecanlanmaya başlıyorum. Nasıl olacak, normal doğum yapabilecek miyim, dayanabilecek miyim ve buna benzer bir sürü soru var aklıma düşen…


Bu aralar bebeğimizin odası ile ilgili eşya dolap bakmaya ve siparişleri vermeye başladık. Azcık azcık minik giysiler almaya başladım- çok keyifli! İsteyen herkese bebek nasip olsun inşallah! İçimde değişik bir merak var, heyecan var, endişe var, ama sabırlıyım bir an evvel doğsun demiyorum. Sağlıklı bir şekilde dünyaya gelişini hayal ediyorum…


Odası hakkında henüz tasarlanmamış olan bir çok şey var, ve acaba güzel bir oda hazırlayabilecek miyim minik oğlumuza diye merak ediyorum…


Sevgili teyzesi F. bize minik oğlu A.’ nın bazı giyilmiş ve giyilmemiş cicilerini ve bazı aksesuarlarından verdi. Benim aldıklarım da var. Hepsini yıkayıp odasına yerleştirdikten sonra bakacağım, sanırım yetecek gibi , giysi almama gerek yok gibi.. ama yine de gözden geçireceğim belki birkaç zıbın almam gerekir?


Aslında korku mu desem endişe mi desem aklımda bir sürü düşünce var. Becerebilecek miyim? İyi bir anne olabilecek miyim, işlerim nolcak? Hem iş hem bebeğim eşim ve ev hepsinin altından kalkabilecek miyim, tüm bu düzen beni yoracak mı? Emzirebilecek miyim? Sütüm besliycek mi? Daha devam edebilirim ve sonu gelmez gibi duruyor? Sanırım tüm hamile kadınların hissettikleri bu şekilde oluyordur…